Bildiğiniz gibi dün Mevlid Kandili'ydi. Akşam işten eve geldiğimizde Peygamberimizi çok seven bana sık sık Onunla ilgili sorular soran oğluma önemli bir gün olduğunu ve ibadet etmemiz gerektiğini söyledim. Neden deyince, Peygamberimizin doğum günü bugün dedim.
Erdem doğum günü tamlamasını duyar duymaz pasta mı yiyeceğiz diye sordu. : ) Duraksadım, içimden "neden olmasın", dışımdan da birden bire "evet" dedim. Peygamberimiz de gelecek mi? dedi :) Hayır o öldüğü için, hayır hayır vefat ettiği için gelemeyecek dedim. Babası hemen itiraz etti. Şehitler ölmez, Peygamberler ölmez dedi ve dualarımızla ve onu anmamızla Peygamberimizin de yaptıklarımızı hissedeceğini ekledi.
Hemen atladım arabaya, günün anlam ve önemini yansıtan bir pasta ve Peygamberimizin doğum yılı Erdem'in belleğine yerleşsin diye 571 mumları aldım. Pek huyum değildir ama süslü bir masa hazırladım. : ) Aile fotoğrafımız da olsun diye yüksek efor sarfettik. Makineyi sandalyenin üzerine yerleştir, otomatik çekim saniyesini ayarla vs vs : )
Pastanın üzerine de yazı yazdırmayı ihmal etmedim tabii ki, herşey racona uygun olmalıydı : ) Erdem pastayı kesmeden önce dua edelim dedi : ) Biz de Peygamberimiz bizi hissetsin diye ona salatu selam gönderdik ama Erdem'in isteği üzerine bunu ellerimizi açarak yaptık : ) Hadi bahsi geçmişken bir kere daha Efendimize selam gönderelim. Allahümme Salli ala Seyyidina Muhammedin ve Ala Ali Seyyidina Muhammed.
Vee pastamızı Erdem'le birlikte kestik.
İnşallah Erdem bu vesileyle Mevlid Kandili'nin, bu kutlu günün önemini kavramıştır. Bunu her yıl tekrar etmeyi düşünüyoruz ve özellikle küçük çocuğu olan herkese öneriyoruz. Yaptığımız şey bazı kişiler tarafından tepkiyle karşılanabilir, saygı duyuyorum tabii ki... Mantıklı eleştirilere açığım, hatta yanlış bir şey yaptığıma beni bilgisiyle inandıracak biri olursa bunu yapmaktan vazgeçebilirim. Ancak şunu söylemeliyim, ben dinimizi çocuklara günlük hayatta severek yaptıkları (doğum günü, oyun vs) etkinliklerle öğretmenin bir sakıncası olacağını düşünmüyorum.
Sözün kısası Erdem sayesinde geçirdiğim en güzel kandildi diyebilirim. Benim sevgi dolu oğluşumun ve bütün çocukların Peygamber sevgisiyle dolup taşması dilek ve duası ile...
Görüşmek üzere... Sevgiyle kalın...
İyi niyetli eleştirilere açık olunduğu belirtildiği için bir kaç cümle söylemek isterim. Bizim toplum olarak esas problemimiz sapı samanı biribirine karıştırıp, sonra da ilk yaptığımızı unutup ayıramamak. Zaten bizde olmayan hristiyan adeti olan pastalı MUMlu (pasta neyse ama muma izin veren bir fetva duymadım ben) doğum günü kutlamasını hayatımıza sokarsak, çocuğun bilinçaltına bunu normal birşey hatta olması gereken birşey olarak öğretirsek, sıra alemlerin efendisinin dünyaya teşrif gününe gelince çocuk ne yapsın? Bu olayda acizane ikinci tespit ettiğim yanlış da, diyelim ki çocuk MUM (unutmayalım mum hristiyan ibadetinde yeri olan bir şey) dedi pasta dedi ve biz zamanında o hatayı yapmışız. Burada bir fırsat kaçmış, daha önceki yapılan yanlışın telafisi mümkündü, şöyle ki; "evladım bu pasta mum adeti peygamberimizi hatırlamak için uygun değil, çünkü peygamberimiz kendi doğum gününü böyle kutlamamış, bir müslüman olarak bize yakışan o kendi doğum gününü nasıl kutladıysa öyle kutlamamız" diyebilirdik. Peki O (s.a.s) nasıl kutlamış? İşte bu soru da bizim en çok yaptığımız hatamızı ortaya koyuyor, biz her ne yapmak istersek, önce bakmamız gereken o yapmak istediğimiz şeyi O (s.a.s) yapmış mı? yapmışsa nasıl yapmış? Öğrenme yeri de belli, sahih hadis kitapları, siyer kitapları... hepsinin türkçe tercümeleri var çok şükür. Peygamberimiz nasıl yapmış sorusunun cevabını okuyuculara bırakıyorum. Kaynakları gösterdim. Allah Kur'an ve Sünnet yolundan ayırmasın.
YanıtlaSilTahir Güneşer Bey, tamamen yapıcı tenkitler yaptığınıza inandığım için yayınladığım yorumunuzdan ötürü teşekkür ederim.
YanıtlaSil